Ik ben een aantal maanden samen geweest met een sterk vermijdende vrouw. Van een superromantisch begin en hoge toppen in de liefde naar een onverwachtse anticlimax: zij heeft plots de relatie op hold gezet omdat zij bindingsangst heeft en zich binnen een relatie altijd versmacht voelt na een tijdje. Ze doet liever haar eigen ding.
Tegelijkertijd kan ze me niet loslaten en zegt dat ze nog steeds, zoals ikzelf nog zwaar op haar ben, gek op me is. In de toekomst zou het misschien nog iets kunnen worden, heel misschien .
Ze gaat ook terug studeren, moet 6 dagen per week op stage en naar de les ,en heeft ,naar eigen zeggen geen tijd over voor een relatie. Naar mijn eigen aanvoelen verbreekt ze de relatie omdat ze bang is dat ik dit later zou doen. (dr spelen ook een aantal trauma's uit haar jeugd mee)
Voorlopig wil ze me niet zien, want ze wil de liefde die ze voor mij voelt laten wegebben. Heel moeilijk om mee om te gaan, maar ik probeer haar wens te respecteren
VRAAG: voor ze haar studies begint, is er een nog een party waar we beiden naartoe wilden. In eerste instantie had ik gezegd haar wens te respecteren om mij niet te zien en dus thuis te blijven. Een aantal vrienden dringen erop aan om toch mee te gaan en heb haar voorgesteld in de grote feestzaal elk in een ander uiteinde te gaan staan. Zij reageert heel heftig, maakt me verwijten en ik heb het gevoel dat ik haar definitief zal verliezen, mocht ik toch gaan. Ik heb sterk het gevoel dat alles rond haar pijn draait en dat mijn verdriet niet gezien wordt. Voor mijn ^psychische gezondheid, denk ik dat het beter zou zijn om te gaan.
Ik wil ook genieten en mijn leven verder zetten, plezier maken en alles een plaats geven (we hebben mekaar leren kennen in deze zaal op een feestje, door dezelfde organisatie, dus wel zwaar beladen). Als ik thuis blijf, heb ik het gevoel dat ik gestraft wordt.
Gaan of niet gaan ?

Persoonlijk zou ik zelf wel gaan.
Jouw suggestie is echt lang zo gek nog niet. Dat zij daar zo heftig op reageert heeft waarschijnlijk ook een reden. Wat die reden is zal je zelf niet zo snel achter komen, maar ga niet niet heen omdat zij dat niet wil hebben. Je doet een goed voorstel.

Bedankt, Wijkkie voor de reactie.
Ikzelf dacht dat dat ook het voor mezelf het beste zou zijn. Als je het aan vrienden en familie vraagt, weet je niet zeker of ze wel objectief genoeg reageren.
Zelf zegt ze dat ze het niet aankan als ik met iemand anders zou staan praten/flirten. Ze zegt ook dat ze me nog graag ziet en dat op de plaats waar me mekaar hebben leren kennen , ze niet kan garanderen dat ze me opnieuw zou kussen, terwijl ze ze beseft dat ze niet klaar is voor een relatie.
Heel moeilijk om te vatten en haar los te laten.

Graag gedaan!

Dat zij aangeeft dat ze het niet kan handelen dat jij met een andere meid zou praten (!) is al een signaal op zich.
Praten zou niet uit mogen maken. Als er geen intenties zijn en zij weet dat er vanuit jou ook geen intenties zijn dan is er niks aan de hand.

Ik zie dat meer als een soort jaloezie, geen of weinig vertrouwen. Ik weet niet of dat bij jullie aan de orde is gekomen, maar zou er misschien niet iets zijn in haar verleden wat haar gekwetst heeft o.i.d.?

Ik zeg altijd; Waar een wil is is een weg en die weg zal je vinden met de juiste mindset.
Alleen de wil om het te doen moet van beide kanten komen. gepaard met ook elkaar loslaten om je eigen dingen te kunnen doen. hier kunnen natuurlijk eventueel afspraken op gemaakt worden.

Alle signalen hebben een reden. als zij iets aangeeft wat zij niet leuk vind of wat dan ook, dan zit daar vaak een (emotionele) reden achter. Probeer dat eens te bespreken.

Edit: Geef een vrouw niet altijd wat zij nodig heeft. Kijk ook voornamelijk wat jij nodig hebt. Laten zien dat jij je eigen ding blijft doen en haar de tijd en ruimte geven kan een postitief effect hebben (Niet met garantie natuurlijk).

Beste passenger99,

Wat een lastige situatie. Ik snap dat het stopzetten van de relatie voor jou onverwachts kwam. Af en toe kan het helpen om eerst afstand te houden en vervolgens rustig bij elkaar te komen zitten om over de gebeurtenissen en keuzes te praten. Je zou dan aan kunnen geven hoe de situatie voor jou voelt en dat jij de keuze om bij jou weg te gaan niet helemaal hebt begrepen. Op deze manier zou je erachter kunnen komen wat haar reden was om toen deze stap te zetten omdat je haar in een rustige omgeving de mogelijkheid biedt om haar keuze uit te leggen.

De keuze die jij hebt moeten maken wat betreft het feest was zeker geen makkelijke. Ik begrijp dat je zowel aan je eigen gevoelens als ook aan de gevoelens van haar hebt gedacht bij het maken van de keuze om wel of niet te gaan. Dit is inderdaad een teken van jou oprechte gevoelens tegenover haar.

Ik zou je in dit geval adviseren om je intuïtie te volgen en de voor- en nadelen te bekijken. Het kan helpen om erover na te denken wat het voor jullie als stel zou kunnen betekenen als je wel naar dat feestje zou gaan, of juist niet. Hierbij is het in jou rol van belang om af te wegen welke positieve effecten er voor jou van afhangen om naar dat feest te gaan. Het is begrijpelijk dat jij hierin zowel aan jezelf denkt en graag zou willen gaan voor de gezelligheid, maar ook aan haar denkt en dat zij hier niet blij mee zal zijn, want dit geeft zij bij jou aan. Ik zie natuurlijk dat het feestje al is geweest, excuses dat ik je niet heb kunnen helpen met het maken van een keuze. Ik vraag me nu af hoe het is gegaan en wat je keuze is geweest?

Als ik nog iets voor jou kan betekenen kan je mij ook telefonisch bereiken. Je kan me bereiken op het nummer 085 401 47 21.

Nogmaals excuus voor de late reactie!

Met vriendelijke groet,
Isa
Team Psyned